انتظار برای بازگشایی مدارس

در ماه مارس همین سال ، تصمیم به بازگشایی مدارس تعطیل شده در سراسر ایالات متحده باعث بروز جنجال های زیادی در بین مردم گردید . مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا اعلام کرد که مدارس می توانند با خیالی آسوده و بدون اینکه نگران جان معلمان و دانش آموزان شوند ، اقدامات لازم برای بازگشایی مجدد را انجام دهند . اما این اطلاعيه هم جلوی نگرانیهای والدین و کارکنان و معلمین مدرسه را نگرفت . حتی دانشمندان و متخصصان این حوزه نیز ، معتقد بودند این تصمیم عواقب جبران ناپذیری دارد . در حال حاضر ، با فرارسیدن سال تحصیلی در بسیاری از کشورهای جهان ، مدیران مدارس به بررسی تجربیات خود پرداخته و از مسئولان بهداشت عمومی خود خواسته اند برای برنامه ریزی شروع سال تحصیلی آینده به آنها کمک کنند . در انگلستان ، کودکان در مارس و آوریل امسال به مدرسه بازگشته اند . در فرانسه ، موج سوم این بیماری مدارس را برای مدت کوتاهی تعطیل کرد ، اما دانش آموزان از ماه مه ، دوباره به کلاس بازگشتند . در ایالات متحده ، بیش از نیمی از مدارس تا اوایل ماه ژوئن آموزش تمام وقت را شروع کرده بودند و یا حداقل در همه مدارس آموزش به صورت خصوصی شروع شده بود . مسئله جهانی مسئله این است که در بقیه کشورهای جهان ، ۷۷۰ میلیون کودک هنوز تا پایان ژوئن امسال ( اواسط تیرماه ۱۴۰۰ ) ، هنوز به مدرسه بازنگشته اند . و بیش از ۱۵۰ میلیون کودک در ۱۹ کشور جهان اصلا به آموزش حضوری دسترسی ندارند . آنها یا به صورت مجازی در حال آموزش هستند و یا اصلا آموزشی نمی بینند . حتی وقتی مدارس است برخی از بچه ها به مدرسه بازنگردند مجددا بازگشایی شوند ، ممکن سازمان فرهنگی سازمان ملل متحد ( یونسکو ) سال گذشته تخمین زده بود که در حدود ۲۴ میلیون دانش آموز در نتیجه همه گیری ویروس کرونا ، ترک تحصیل خواهند کرد . تاماه سپتامبر ، هنگامی که مدارس در بسیاری از نقاط جهان بازگشایی شوند ، نگرانی ها و چالش های متنوعی در جریان است . بسیاری از جوانان و نوجوانان در ایالات متحده و سایر کشورهای ثروتمند واکسینه شده اند اما در برخی از کشورهای با درآمد کم و متوسط ، دسترسی به واکسن هم چنان محدود است . کودکان کم سن تر احتمالا در اکثر نقاط جهان در صف انتظار دریافت واکسن هستند و ویروس هم چنان به جهش و تکامل خود ادامه می دهد . به قول کریستینا پاگل ، ریاضیدان دانشگاه کالج لندن ، به حتم این ویروس بزرگترین ناشناخته جدید جهان است . آیا مدارس زود بسته شدند ؟ در مارس ۲۰۲۰ ، هنگامی که بسیاری از مدارس درهای خود را بستند ، اطلاعات کمی در مورد 20 - SARS - CoV وجود داشت . جان بیلی یکی از اعضای موسسه تحقیقاتی اینترپرایز در واشنگتن دی سی می گوید : « ما مدارس را زود بستیم ، چون علاوه براین که به دنبال کاهش شیوع کرونا بودیم ، می دانستیم که در اکثر بیماری های حاد تنفسی ، کودکان بیشتر در معرض خطر هستند ! » این محقق اخیرا تحقیقات و مقالات متعددی در خصوص بیماری کووید ۱۹ و ارتباط آن با مدارس منتشر کرده است . با این اوصاف دانشمندان ، خیلی زود دریافتند که کودکان کمترین احتمال ابتلا به بیماری های جدی مانند کووید ۱۹ را دارند ، اما باز هم اطلاعات آنقدرنیست که مشخص کند آیاکودکان به اندازه بزرگسالان مستعد ابتلا به عفونت هستنديا خیرو آیا کودکانی که مبتلا شدند میتوانند ویروس را به دیگران منتقل کنند یا این امکان وجود ندارد ؟ برخی از متخصصان نگران بازگشت کودکان به مدارس هستند و معتقدند که این عمل باعث شیوع بیشتر این همه گیری می شود . اما واقعیت این است که این بحث ها کم کم رنگ وبوی سیاسی به خود گرفته تا علمی ! کشورهای دیگر نیز از این بحث و جدل های متعدد مصون نبودند . هنگامی که در آوریل ۲۰۲۰ مدارس بازگشایی شدند برخی از والدین ضمن اعتراض به تصمیم مسئولان ، معتقد بودند که مسئولان بهداشتی می خواهند به عنوان خوکچه هندی از فرزندانشان برای آزمایشات استفاده کنند . در فرانسه ، که عمدتا مدارس بازبودند ، نوجوانان محصل ضمن اعتراض به مسئولین ، معتقد بودند محافظت کافی در برابر بیماری کووید -۱۹ که در کلاس های درس وجود ندارد . در برخی از کشورهای جهان نیز ، معلمان با اعتصاب دسته جمعی به خاطر ویروس کرونا ، حاضر به تدریس در کلاس ها نشدند و از طرفی گاهی اوقات والدین تمایلی به گزارش موارد ابتلای فرزندانشان به ویروس کرونا در محل کارشان را نداشتند ، چرا که طبق قانون باید به قرنطینه بروند و این مسئله باعث می شد که شغلشان را از دست بدهند . در برلین ، مقامات برنامه های بازگشایی مدارس در ماه ژانویه را اعلام کردند ، که در میانه قرنطینه سراسری با واکنش والدین ، معلمان و مقامات دولتی مواجه شده و این تصمیمات را لغو کردند . یکی از نکات مهم ، اولویت بندی برای تزریق واکسن ها بود . زمانی که مدارس در ماه مارس و آوریل شروع به کار کردند ، اکثریت معلمان در ایالات متحده هنوز واکسینه نشده بودند . همین امر باعث بالا رفتن احتمال خطرات و مشکلات ناشی از آن میشد . جنیفرنوزو ، اپیدمیولوژیست مرکز ایمنی و بهداشت جان هاپکینز در بالتيمور می گوید : « بزرگترین خطرات برای بزرگسالان در سیستم مدرسه است و البته تنها کسانی که از حضور در کلاس و مزایای آن بهره مند می شوند ، دانش آموزان هستند ) ) . تبعیض در این میان ، رعایت انصاف و عدم تبعیض نیز از بحث های دیگر جامعه شناسان و متخصصان است . رابین الیک ، مدیر مرکز بازآفرینی آموزش عمومی ، یک سازمان تحقیقاتی و مستقل سیاسی در سیاتل ، واشنگتن می گوید : « ترس اصلی ما از این است که فرصت های موفقیت برای کودکان رنگین پوست ، از بین برود ، این کودکان تنها گروه هایی نیستند که فراموش شده اند ، ما اطلاع داریم که دانش آموزان دارای معلولیت و کودکان با شرایط و نیازهای پیچیده نیزعقب مانده اند . با این حال ، نظرسنجی ها در میان رنگین پوست ها نشان داد که خانواه های آن ها لزوما مایل به تحصیل حضوری نیستند . هنگامی که مدارس باز شد ، این خانواده ها از جمله کسانی بودند که تمایلی به بازگرداندن فرزندانشان به مدرسه را نداشتند . دوریل بروکس ، دانشمند علوم اجتماعی در دانشگاه جان هاپکینز و ریاست هیئت مدیره مدارس شهربالتيمور این مسئله را تعجب آور نمی داند . او می گوید : سیستمها در این کشور طوری هستند که به طور مداوم حقوق مردم سیاه پوست را در نظر نمی گیرند . حال چرا باید این اعتماد توسط مردم سیاه پوست نسبت به تصمیم مسئولان به وجود بیاید ؟ با این که میدانند حضور مجدد دانش آموزان در مدرسه ، تاثیری در پیشرفت تحصیلی فرزندانشان نخواهد داشت . در شهر بالتيمور ، دانش آموزان سیاه پوست حتی قبل از شروع این همه گیری نیز ، به دلیل نبود امکانات عملکرد مناسبی نداشته و ضعیف بوده اند .